Odmiana imienia Ademaruś przez przypadki

Ademaruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ademaruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ademarusia

Celownik
(komu? czemu?):Ademarusiowi

Biernik
(kogo? co?):Ademarusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ademarusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ademarusiu

Wołacz
(hej!):Ademarusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdemaruśJutro Ademaruś wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Ademaruś już tu jest.
Ademaruś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Ademaruś.
Ademaruś chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdemarusiaPrzed domem Ademarusia zauważyłem wózek z dzieckiem.
Piszę list do Ademarusia.
Wysyłam list do Ademarusia.
W domu babci Ademarusia od zawsze stał stary zegar.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Ademarusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdemarusiowiDzięki Ademarusiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Od początku próbujemy pomóc Ademarusiowi.
Daję Ademarusiowi, to co najlepsze we mnie.
Opowiedziałam Ademarusiowi o przykrości która mnie spotkała.
Korzysta z okazji, by wyznać Ademarusiowi miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
AdemarusiaPatrzy na Ademarusia wyczekująco.
Na Ademarusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Widziałem dzisiaj Ademarusia z mojej klasy.
Spojrzałam na Ademarusia w wymownym geście.
Ademarusia znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdemarusiemObie z Ademarusiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ja z Ademarusiem chcemy się przebrać za wampiry.
Wymyśliłam z Ademarusiem nową zabawę.
Sprzątam pokój razem z Ademarusiem.
Zostaliśmy z Ademarusiem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdemarusiuMuszę Ci powiedzieć prawdę o Ademarusiu.
To jest pieśń o Ademarusiu.
Dziś napiszę o Ademarusiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Ademarusiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Ademarusiu.

Wołacz:
(hej!)
AdemarusiuGdzie jesteś Ademarusiu!?
Dziękuję Ademarusiu za rozmowę!
Hej Ademarusiu!
Dobranoc Ademarusiu!
Ademarusiu! Gdzie jesteś?