Odmiana imienia Ademar przez przypadki

Ademar imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ademar

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ademara

Celownik
(komu? czemu?):Ademarowi

Biernik
(kogo? co?):Ademara

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ademarem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ademarze

Wołacz
(hej!):Ademarze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdemarZa chwilę wróci Ademar z lasu.
Dla mnie było już jasne, ze Ademar umiera.
Ademar nie umie grać na gitarze.
Jutro Ademar wyjdzie ze szpitala.
Jak już wiecie mam na imię Ademar.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdemaraJestem mamą Ademara i jeszcze trojga innych dzieci.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Ademara.
Postanowiłam zadzwonić do Ademara i chłopaków.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Ademara.
Przez cały dzień czułam wzrok Ademara na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdemarowiAdemarowi oczy błyszczą.
Przyglądam się Ademarowi.
Ademarowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Musiałam się zwierzyć Ademarowi.
Co tej Ademarowi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
AdemaraKawę kupioną przez Ademara wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Ademara natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Ademara bardzo przyjaźnie.
Chwyciła Ademara za rękaw płaszcza.
Przed sesją zapytałam Ademara co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdemaremDwa dni temu miałam z Ademarem śmieszną przygodę.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Ademarem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Ademarem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Ademarem.
Razem z Ademarem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdemarzePamiętam o Ademarze.
Artykuł o Ademarze wywołał burzę w mediach.
Od ostatniego wpisu o Ademarze wydarzyło się sporo.
Dziś napiszę o Ademarze.
Myślałam cały czas tylko o Ademarze.

Wołacz:
(hej!)
AdemarzeWitaj Ademarze!
Ademarze! Wróć do mnie!
Dzień dobry Ademarze!
Cześć Ademarze!
Dziękuję Ademarze za rozmowę!