Odmiana imienia Adauktunia przez przypadki

Adauktunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Adauktunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Adauktuni

Celownik
(komu? czemu?):Adauktuni

Biernik
(kogo? co?):Adauktunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Adauktunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Adauktuni

Wołacz
(hej!):Adauktuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AdauktuniaJutro Adauktunia wyjdzie ze szpitala.
Dla mnie było już jasne, ze Adauktunia umiera.
Adauktunia chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Adauktunia.
Adauktunia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AdauktuniTata Adauktuni sam opatrzył mi nogę.
Tym razem prezentujemy wystawę Adauktuni.
W sobotę są urodziny Adauktuni.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Adauktuni.
Muszę pochwalić pomysł Adauktuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AdauktuniTym razem nie damy Adauktuni dojść do głosu.
Oczywiście każdy przyzna rację Adauktuni.
Opowiedziałam Adauktuni o przykrości która mnie spotkała.
Słoik z kawą wyleciał Adauktuni z rąk.
Proszę Adauktuni nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
AdauktunięWidzę Adauktunię.
Patrzył na Adauktunię z pełnym zgrozy podziwem.
Adauktunię znalazłam w recepcji hotelu.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Adauktunię.
Na Adauktunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AdauktuniąWieczorem z Adauktunią znowu idziemy na spacer.
Oboje z Adauktunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zostaliśmy z Adauktunią w salonie sami.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Adauktunią.
Ja z Adauktunią chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AdauktuniPrzez chwilę pomyślałam o Adauktuni.
Kiedyś chciałam napisać o Adauktuni.
Kilka słów od autora materiału o Adauktuni.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Adauktuni.
Śpiewam o Adauktuni.

Wołacz:
(hej!)
AdauktuniuDzień dobry Adauktuniu!
Dziękuję Adauktuniu za rozmowę!
Dobry wieczór Adauktuniu!
Gdzie jesteś Adauktuniu!?
Cześć Adauktuniu!