Odmiana imienia Abellka przez przypadki

Abellka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Abellka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Abellki

Celownik
(komu? czemu?):Abellce

Biernik
(kogo? co?):Abellkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Abellką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Abellce

Wołacz
(hej!):Abellko!

Przykłady odmiany imienia Abellka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Abellka

Autorem niniejszego tekstu jest Abellka.
Autorem artykułu jest Abellka.
W domu Abellka często urządza rodzicom pokazy mody.
Dopiero do mnie dotarło, że Abellka już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Abellka umiera.

Dopełniacz (kogo? czego?): Abellki

Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Abellki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Abellki.
W słuchawce usłyszałam głos Abellki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Abellki.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Abellki.

Celownik (komu? czemu?): Abellce

Kupiłem Abellce magnes na lodówkę.
Abellce włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Abellce święta nabrały nowego wymiaru.
Kto wie, może Abellce wyjdzie do na dobre.
Zerwał jabłko i podał je Abellce.

Biernik (kogo? co?): Abellkę

Czekałam na Abellkę w kawiarni.
Lubię Abellkę.
Sierżant wpatrywał się w Abellkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Nieśmiało gładzi Abellkę po włosach.
Kacper patrzył na Abellkę ze zdumieniem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Abellką

Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Abellką na krytym basenie.
Idę na spacer z Abellką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Abellką.
Ja z Abellką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Dorota spotkała się z Abellką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Abellce

Przygotowuje książkę o Abellce.
Wspominam o Abellce.
Mowa oczywiście o Abellce.
Pamiętajmy o Abellce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Artykuł o Abellce wywołał burzę w mediach.

Wołacz (hej!): Abellko

Gdzie jesteś Abellko!?
Dziękuję Abellko za rozmowę!
Dobranoc Abellko!
Witaj Abellko!
Abellko! Uważaj!