Odmiana imienia Abellka przez przypadki

Abellka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Abellka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Abellki

Celownik
(komu? czemu?):Abellce

Biernik
(kogo? co?):Abellkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Abellką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Abellce

Wołacz
(hej!):Abellko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AbellkaAutorem niniejszego tekstu jest Abellka.
Autorem artykułu jest Abellka.
W domu Abellka często urządza rodzicom pokazy mody.
Dopiero do mnie dotarło, że Abellka już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Abellka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AbellkiPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Abellki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Abellki.
W słuchawce usłyszałam głos Abellki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Abellki.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Abellki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AbellceKupiłem Abellce magnes na lodówkę.
Abellce włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Abellce święta nabrały nowego wymiaru.
Kto wie, może Abellce wyjdzie do na dobre.
Zerwał jabłko i podał je Abellce.

Biernik:
(kogo? co?)
AbellkęCzekałam na Abellkę w kawiarni.
Lubię Abellkę.
Sierżant wpatrywał się w Abellkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Nieśmiało gładzi Abellkę po włosach.
Kacper patrzył na Abellkę ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AbellkąByliśmy wczoraj pierwszy raz z Abellką na krytym basenie.
Idę na spacer z Abellką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Abellką.
Ja z Abellką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Dorota spotkała się z Abellką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AbellcePrzygotowuje książkę o Abellce.
Wspominam o Abellce.
Mowa oczywiście o Abellce.
Pamiętajmy o Abellce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Artykuł o Abellce wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
AbellkoGdzie jesteś Abellko!?
Dziękuję Abellko za rozmowę!
Dobranoc Abellko!
Witaj Abellko!
Abellko! Uważaj!