Odmiana imienia Abella przez przypadki

Abella imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Abella

Dopełniacz
(kogo? czego?):Abelli

Celownik
(komu? czemu?):Abelli

Biernik
(kogo? co?):Abellę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Abellą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Abelli

Wołacz
(hej!):Abello!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AbellaAbella ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Abella zostaje z nami.
Dobrze, że Abella grzecznie śpi.
Mam na imię Abella.
Gdzie jest Abella?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AbelliPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Abelli.
Rodzina Abelli wyprowadziła się.
Przed domem Abelli zauważyłem wózek z dzieckiem.
W sobotę są urodziny Abelli.
Przyglądałam się dłoniom Abelli.

Celownik:
(komu? czemu?)
AbelliDzięki Abelli mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Abelli coś się stało.
Oczywiście każdy przyzna rację Abelli.
Co tej Abelli po głowie chodzi?
Od początku próbujemy pomóc Abelli.

Biernik:
(kogo? co?)
AbellęSpoglądam na Abellę.
Postaram się namówić Abellę na spacer.
Spojrzałem znacząco na Abellę.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Abellę bardzo przyjaźnie.
Kawę kupioną przez Abellę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AbelląRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Abellą.
Pracuję razem z Abellą.
Śpiewam z Abellą.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Abellą.
Dwa dni temu miałam z Abellą śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AbelliDzisiaj chciałam napisać o Abelli.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Abelli.
A o Abelli to i słowa rzec nie umiał.
Pamiętajmy o Abelli i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Na pewno słyszałyście o Abelli.

Wołacz:
(hej!)
AbelloWitaj Abello!
Dobry wieczór Abello!
Hej Abello!
Abello! Uważaj!
Abello! Gdzie jesteś?