Odmiana imienia Abbonek przez przypadki

Abbonek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Abbonek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Abbonka

Celownik
(komu? czemu?):Abbonkowi

Biernik
(kogo? co?):Abbonka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Abbonkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Abbonku

Wołacz
(hej!):Abbonku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AbbonekAutorem niniejszego tekstu jest Abbonek.
Abbonek nie umie grać na gitarze.
Abbonek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Abbonek.
Ja i Abbonek nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AbbonkaPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Abbonka.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Abbonka.
Zbieramy na nowy wózek dla Abbonka.
Przed sobą ujrzałam rękę Abbonka.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Abbonka.

Celownik:
(komu? czemu?)
AbbonkowiTym razem nie damy Abbonkowi dojść do głosu.
Abbonkowi oczy błyszczą.
Coś muszę Abbonkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Rozalia z troską przyglądała się Abbonkowi.
Nie wiem, co powiedzieć Abbonkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AbbonkaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Abbonka.
Spojrzałam na Abbonka.
W Abbonka nagle coś wstąpiło.
Pożegnali w końcu Abbonka i wyszli razem.
Patrzył na Abbonka z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AbbonkiemPrzez chwilę oboje z Abbonkiem patrzyli na siebie.
Sprzątam pokój z Abbonkiem.
Weekend spędzony z Abbonkiem był przesympatyczny.
Razem z Abbonkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Oboje z Abbonkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AbbonkuPamiętam o Abbonku.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Abbonku.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Abbonku.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Abbonku.
Ten wiersz jest o Abbonku.

Wołacz:
(hej!)
AbbonkuDobranoc Abbonku!
Abbonku! Uważaj!
Dzień dobry Abbonku!
Abbonku! Gdzie jesteś?
Hej Abbonku!