Odmiana imienia Abbon przez przypadki

Abbon imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Abbon

Dopełniacz
(kogo? czego?):Abbona

Celownik
(komu? czemu?):Abbonowi

Biernik
(kogo? co?):Abbona

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Abbonem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Abbonie

Wołacz
(hej!):Abbonie!

Przykłady odmiany imienia Abbon” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Abbon

Na drugie imię mam Abbon.
Autorem niniejszego tekstu jest Abbon.
Abbon nie umie śpiewać.
Ja i Abbon nie wiedziałyśmy, co robić.
Dopiero do mnie dotarło, że Abbon już tu jest.

Dopełniacz (kogo? czego?): Abbona

Lubię śpiewać zwłaszcza dla Abbona.
Rodzina Abbona wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Uroda Abbona miała potężną moc.
Pożyczę od Abbona samochód i możemy jechać.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Abbona.

Celownik (komu? czemu?): Abbonowi

Dzięki Abbonowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Mama przyznała rację Abbonowi.
Musiałam się zwierzyć Abbonowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Abbonowi.
Rozalia z troską przyglądała się Abbonowi.

Biernik (kogo? co?): Abbona

Przed sesją zapytałam Abbona co lubi.
Patrzył na Abbona z pełnym zgrozy podziwem.
Przyniesiona przez Abbona kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na Abbona.
Kacper patrzył na Abbona ze zdumieniem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Abbonem

Razem z Abbonem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Oboje z Abbonem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Abbonem zrobiłyśmy obiad.
Sprzątam pokój z Abbonem.
Dorota spotkała się z Abbonem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Abbonie

Pamiętajmy o Abbonie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Abbonie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Abbonie.
Związana jest z nią legenda o Abbonie.
Dziś napiszę o Abbonie.

Wołacz (hej!): Abbonie

Abbonie! Gdzie jesteś?
Hej Abbonie!
Dobry wieczór Abbonie!
Dzień dobry Abbonie!
Gdzie jesteś Abbonie!?