Odmiana imienia Żaklinia przez przypadki

Żaklinia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Żaklinia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Żaklinii

Celownik
(komu? czemu?):Żaklinii

Biernik
(kogo? co?):Żaklinię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Żaklinią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Żaklinii

Wołacz
(hej!):Żaklinio!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ŻakliniaAutorem niniejszego tekstu jest Żaklinia.
Żaklinia wraca do domu.
Jak już wiecie mam na imię Żaklinia.
Żaklinia nie umie grać na gitarze.
Moje drugie imię to właśnie Żaklinia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ŻakliniiTymczasem zauważyłam wpis Żaklinii kilka dni temu.
Szukałem linków do strony Żaklinii.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Żaklinii.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Żaklinii.
Nie lubię Żaklinii.

Celownik:
(komu? czemu?)
ŻakliniiTym razem nie damy Żaklinii dojść do głosu.
Co tej Żaklinii po głowie chodzi?
Od początku próbujemy pomóc Żaklinii.
Mama przyznała rację Żaklinii.
Nie wiem, co powiedzieć Żaklinii.

Biernik:
(kogo? co?)
ŻaklinięPatrzył na Żaklinię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Postaram się namówić Żaklinię na spacer.
Chwyciła Żaklinię za rękaw płaszcza.
Spojrzał na Żaklinię z zaciekawieniem.
Przyniesiona przez Żaklinię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ŻakliniąObie z Żaklinią postawiłyśmy na zmiany.
Pracuję razem z Żaklinią.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Żaklinią.
Siedzieliśmy z Żaklinią na kanapie.
Razem z Żaklinią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ŻakliniiZapraszam na film dokumentalny o Żaklinii.
Przynajmniej tak myślał tata o Żaklinii.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Żaklinii.
Wspominam o Żaklinii.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Żaklinii.

Wołacz:
(hej!)
ŻaklinioDzień dobry Żaklinio!
Dziękuję Żaklinio za rozmowę!
Żaklinio! Uważaj!
Cześć Żaklinio!
Gdzie jesteś Żaklinio!?