Jak odmienić imię Żaklinia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Żaklinia należy do tej grupy imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Żaklinia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Żaklinia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Żaklinii.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Żaklinii.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Żaklinię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Żaklinią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Żaklinii.
W wołaczu (Hej!): Witaj Żaklinio!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Żaklinia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Żaklinia przez przypadki.