Jak się pisze imię Wszebusia? Piszemy o Wszebusi czy o Wszebusii?
Imię żeńskie Wszebusia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Wszebusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wszebusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Wszebusi.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Wszebusi.
Biernik (kogo? co?): Widzę Wszebusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Wszebusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Wszebusi.
Wołacz (Hej!): Wszebusiu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wszebusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Wszebusia.