Jak się pisze imię Wisłusia? Piszemy o Wisłusi czy o Wisłusii?
Imię żeńskie Wisłusia należy do tej grupy imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Wisłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wisłusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Wisłusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Wisłusi.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Wisłusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję z Wisłusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Wisłusi.
Wołacz (Hej!): Wisłusiu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wisłusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Wisłusia przez przypadki.