Jak się pisze imię Skarbunia? Piszemy o Skarbuni czy o Skarbunii?
Imię żeńskie Skarbunia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Skarbunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Skarbunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Skarbuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Skarbuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Skarbunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój ze Skarbunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Rozmawiam o Skarbuni.
Wołacz (Hej!): Witaj Skarbuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Skarbunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Skarbunia.