Jak się pisze imię Sandrunia? Piszemy o Sandruni czy o Sandrunii?
Imię żeńskie Sandrunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Sandrunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Sandrunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Sandruni.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Sandruni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Sandrunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Sandrunią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Sandruni.
Wołacz (Hej!): Sandruniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Sandrunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Sandrunia przez przypadki.