Jak się pisze imię Rutunia? Piszemy o Rutuni czy o Rutunii?
Imię żeńskie Rutunia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Rutunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Rutunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Rutuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Rutuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Rutunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Rutunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Rutuni.
Wołacz (Hej!): Witaj Rutuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Rutunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Rutunia przez przypadki.