Jak się pisze imię Normunia? Piszemy o Normuni czy o Normunii?
Imię żeńskie Normunia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Normunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Normunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Normuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Normuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Normunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Normunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Normuni.
Wołacz (Hej!): Hej Normuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Normunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Normunia przez przypadki.