Jak się pisze imię Norbusia? Piszemy o Norbusi czy o Norbusii?
Imię żeńskie Norbusia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Norbusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Norbusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Norbusi.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Norbusi.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Norbusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Norbusią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Wspominam o Norbusi.
Wołacz (Hej!): Dobranoc Norbusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Norbusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Norbusia.