Jak się pisze imię Margotunia? Piszemy o Margotuni czy o Margotunii?
Imię żeńskie Margotunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Margotunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Margotunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Margotuni.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Margotuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Margotunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Margotunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Pamiętam o Margotuni.
Wołacz (Hej!): Margotuniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Margotunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Margotunia przez przypadki.