Jak się pisze imię Lubunia? Piszemy o Lubuni czy o Lubunii?
Imię żeńskie Lubunia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Lubunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Lubunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Lubuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Lubuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Lubunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Lubunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Lubuni.
Wołacz (Hej!): Hej Lubuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Lubunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Lubunia.