Jak się pisze imię Henrusia? Piszemy o Henrusi czy o Henrusii?
Imię żeńskie Henrusia należy do tego grona imion, których deklinacja bardzo często sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Henrusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Henrusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Henrusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Henrusi.
Biernik (kogo? co?): Widzę Henrusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Henrusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Henrusi.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Henrusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Henrusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Henrusia przez przypadki.