Jak się pisze imię Fortunia? Piszemy o Fortuni czy o Fortunii?
Imię żeńskie Fortunia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Fortunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Fortunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Fortuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Fortuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Fortunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Fortunią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Pamiętam o Fortuni.
Wołacz (Hej!): Fortuniu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Fortunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Fortunia.