Jak się pisze imię Ewulcia? Piszemy o Ewulci czy o Ewulcii?
Imię żeńskie Ewulcia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Ewulcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Ewulcia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Ewulci.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Ewulci.
Biernik (kogo? co?): Lubię Ewulcię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Ewulcią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Ewulci.
Wołacz (Hej!): Ewulciu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ewulcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Ewulcia przez przypadki.