Jak się pisze imię Ernestunia? Piszemy o Ernestuni czy o Ernestunii?
Imię żeńskie Ernestunia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Ernestunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Ernestunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Ernestuni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Ernestuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Ernestunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Ernestunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Pamiętam o Ernestuni.
Wołacz (Hej!): Witaj Ernestuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ernestunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Ernestunia przez przypadki.