Jak się pisze imię Ekspedytusia? Piszemy o Ekspedytusi czy o Ekspedytusii?
Imię żeńskie Ekspedytusia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Ekspedytusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Ekspedytusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Ekspedytusi.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Ekspedytusi.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Ekspedytusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Ekspedytusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Ekspedytusi.
Wołacz (Hej!): Witaj Ekspedytusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ekspedytusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Ekspedytusia przez przypadki.