Jak się pisze imię Dobrunia? Piszemy o Dobruni czy o Dobrunii?
Imię żeńskie Dobrunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Dobrunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Dobrunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Dobruni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Dobruni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Dobrunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Dobrunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Wspominam o Dobruni.
Wołacz (Hej!): Dobry wieczór Dobruniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Dobrunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Dobrunia przez przypadki.