Jak się pisze imię Barbunia? Piszemy o Barbuni czy o Barbunii?
Imię żeńskie Barbunia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Barbunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Barbunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Barbuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Barbuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Barbunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Barbunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Barbuni.
Wołacz (Hej!): Cześć Barbuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Barbunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Barbunia.