Jak się odmienia przez przypadki imię Wszebusia?
Imię żeńskie Wszebusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Wszebusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wszebusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Wszebusi.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Wszebusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Wszebusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Wszebusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Wspominam o Wszebusi.
Wołacz (Hej!): Hej Wszebusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wszebusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Wszebusia przez przypadki.