Jak się odmienia przez przypadki imię Wilburgunia?
Imię żeńskie Wilburgunia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Wilburgunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wilburgunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Wilburguni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Wilburguni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Wilburgunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Wilburgunią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Wilburguni.
Wołacz (Hej!): Witaj Wilburguniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wilburgunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Wilburgunia przez przypadki.