Jak się odmienia przez przypadki imię Norbusia?
Imię żeńskie Norbusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Norbusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Norbusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Norbusi.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Norbusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Norbusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Norbusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Norbusi.
Wołacz (Hej!): Dobry wieczór Norbusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Norbusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Norbusia przez przypadki.