Jak się odmienia przez przypadki imię Nastunia?
Imię żeńskie Nastunia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Nastunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Nastunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Nastuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Nastuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Nastunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję z Nastunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Nastuni.
Wołacz (Hej!): Dobry wieczór Nastuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Nastunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Nastunia przez przypadki.