Jak się odmienia przez przypadki imię Mirunia?
Imię żeńskie Mirunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Mirunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Mirunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Miruni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Miruni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Mirunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Mirunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Miruni.
Wołacz (Hej!): Witaj Miruniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Mirunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Mirunia.