Jak się odmienia przez przypadki imię Lutomirunia?
Imię żeńskie Lutomirunia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Lutomirunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Lutomirunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Lutomiruni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Lutomiruni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Lutomirunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Lutomirunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Lutomiruni.
Wołacz (Hej!): Lutomiruniu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Lutomirunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Lutomirunia.