Jak się odmienia przez przypadki imię Justunia?
Imię żeńskie Justunia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Justunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Justunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Justuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Justuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Justunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Justunią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Justuni.
Wołacz (Hej!): Witaj Justuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Justunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Justunia przez przypadki.