Jak się odmienia przez przypadki imię Izbunia?
Imię żeńskie Izbunia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Izbunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Izbunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Izbuni.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Izbuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Izbunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Izbunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Izbuni.
Wołacz (Hej!): Dobranoc Izbuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Izbunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Izbunia.