Jak się odmienia przez przypadki imię Henrusia?
Imię żeńskie Henrusia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Henrusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Henrusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Henrusi.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Henrusi.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Henrusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Henrusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Henrusi.
Wołacz (Hej!): Witaj Henrusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Henrusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Henrusia przez przypadki.