Jak się odmienia przez przypadki imię Februnia?
Imię żeńskie Februnia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Februnia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Februnia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Februni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Februni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Februnię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Februnią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Februni.
Wołacz (Hej!): Februniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Februnia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Februnia.