Jak się odmienia przez przypadki imię Ewulcia?
Imię żeńskie Ewulcia należy do tych imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Ewulcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Ewulcia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Ewulci.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Ewulci.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Ewulcię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Ewulcią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Ewulci.
Wołacz (Hej!): Ewulciu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ewulcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Ewulcia przez przypadki.