Jak się odmienia przez przypadki imię Emmunia?
Imię żeńskie Emmunia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Emmunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Emmunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Emmuni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Emmuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Emmunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję z Emmunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Emmuni.
Wołacz (Hej!): Cześć Emmuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Emmunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Emmunia przez przypadki.