Jak się odmienia przez przypadki imię Dobrunia?
Imię żeńskie Dobrunia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Dobrunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Dobrunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Dobruni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Dobruni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Dobrunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Dobrunią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Dobruni.
Wołacz (Hej!): Hej Dobruniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dobrunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Dobrunia.