Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Wilburgunia?
Imię żeńskie Wilburgunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Wilburgunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wilburgunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Wilburguni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Wilburguni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Wilburgunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Wilburgunią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Pamiętam o Wilburguni.
Wołacz (Hej!): Wilburguniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wilburgunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Wilburgunia przez przypadki.