Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Wiktunia?
Imię żeńskie Wiktunia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Wiktunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wiktunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Wiktuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Wiktuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Wiktunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Jadę z Wiktunią na dyskotekę.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Wiktuni.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Wiktuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wiktunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Wiktunia.