Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Wierunia?
Imię żeńskie Wierunia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Wierunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Wierunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Wieruni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Wieruni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Wierunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Wierunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Wieruni.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Wieruniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wierunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Wierunia.