Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Rutunia?
Imię żeńskie Rutunia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Rutunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Rutunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Rutuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Rutuni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Rutunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Idę na spacer z Rutunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Rutuni.
Wołacz (Hej!): Witaj Rutuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Rutunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Rutunia.