Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Mysłusia?
Imię żeńskie Mysłusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Mysłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Mysłusia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Mysłusi.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Mysłusi.
Biernik (kogo? co?): Lubię Mysłusię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Mysłusią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Mysłusi.
Wołacz (Hej!): Mysłusiu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Mysłusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Mysłusia przez przypadki.