Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Mirunia?
Imię żeńskie Mirunia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Mirunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Mirunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Miruni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Miruni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Mirunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Mirunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Wspominam o Miruni.
Wołacz (Hej!): Cześć Miruniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Mirunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Mirunia przez przypadki.