Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Lubunia?
Imię żeńskie Lubunia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Lubunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Lubunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie ma Lubuni.
Celownik (komu? czemu?): Podaję rękę Lubuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Lubunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję z Lubunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Myślę o Lubuni.
Wołacz (Hej!): Lubuniu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Lubunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Lubunia przez przypadki.