Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Justunia?
Imię żeńskie Justunia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Justunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Justunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Piszę list do Justuni.
Celownik (komu? czemu?): Przyznaję rację Justuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Justunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Justunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Marzę o Justuni.
Wołacz (Hej!): Justuniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Justunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Justunia.