Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Februnia?
Imię żeńskie Februnia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Februnia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Februnia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Februni.
Celownik (komu? czemu?): Przyglądam się Februni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Februnię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Februnią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dyskutuję o Februni.
Wołacz (Hej!): Witaj Februniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Februnia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Februnia przez przypadki.