Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Fabunia?
Imię żeńskie Fabunia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Fabunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Fabunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Fabuni.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Fabuni.
Biernik (kogo? co?): Lubię Fabunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Fabunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Fabuni.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Fabuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Fabunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Fabunia przez przypadki.