Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Ewulcia?
Imię żeńskie Ewulcia należy do tej grupy imion, których odmiana dość często sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Ewulcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Ewulcia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Ewulci.
Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Ewulci.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Ewulcię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Śpiewam z Ewulcią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Ewulci.
Wołacz (Hej!): Ewulciu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ewulcia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Ewulcia.