Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Emmunia?
Imię żeńskie Emmunia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Emmunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Emmunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Nie lubię Emmuni.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Emmuni.
Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Emmunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Pracuję razem z Emmunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Piszę o Emmuni.
Wołacz (Hej!): Witaj Emmuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Emmunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Emmunia przez przypadki.